එනුවර සිටිනා සෙනඟ සියල්ලේ
වීදි පතිනි සැම ලීනිය ගොල්ලේ
රූබර සිරි පිරි ඒ රට බැබලේ
නුවර කියන් විසිතුරු මංගල්ලේ

දෙකන තොඩුක්කන් රන් මිටි බරිනා
වැලක පිපුන මල් සේ ලද සිටිනා
මලක බමරු සේ ලද වට සිටිනා
කලක සිටන් සරණෙට කල් බැඳුනා

ජාතිය පැතුවා ඒ ලද සොබනා
ජාතිය යන සිදු සැම කල් නොදැනා
නීතිය බලමින් සැම කල් නොදැනා
දිල්ලිය පුරයෙන් ගෙන ආ සරනා

පතිනි දෙවිඳු හට නැතක් කියාලා
සිංහල පුරයේ සෙල්ලම් කරලා
සමනල යන මග පාර අසාලා
මුරකරු හට මුර නග පවසාලා

කාසි මෙ දේසේ ගුරුව උපන්නේ
දිල්ලිය දේසේ සොකරි උපන්නේ
බන්ගලි දේසේ පරය උපන්නේ
තුන් දෙන තුන් දේසේ උපදින්නේ

පන් සියක් වටි ගන රන් දුහු ලද
රන් පැ සවනත තෝඩු ද ලා සොඳ
පුන් සඳ වටිනා මාල දමා සොඳ
පෙම්බර රුසිරෙන් සිටිති සොකරි ලඳ

වරේ කරපු අත වලලු දැලක් සේ
කරේ බැඳපු යස පබළු වැලක් සේ
උරේ සළුව ගෙන පොරවාලා සේ
පුරේ මෙහෙම අඟනක් නැත මෙලෙසේ

එකලා සළුබරණින් සර සාලා
දැකලා සුබ මොහොතක් බලවාලා
මෙකලා සිට සුබ කාරය බැඳලා
මෙකලා සිට සුබකාර පතාලා

ගිලන් නොවී ගුරුවා සොඳ වයසින
නලන් ගුවට දිල්ලිය පුරයෙන් ගෙන
බලන් ඉන්ට බෑ මට සිටිනා ලස්සන
කියන් මදක් සොකරියගේ ලක්ෂන

පන්සියයක් වටී ගන රන් දුහුලා
රන් පෑ සවනත තෝඩු දමාලා
මන් පිනවන රුසිරෙන් සැරසීලා
පුන් සඳලෙස ලඳ ලිය එළි බැසලා

අඳිති ඉඟට සේලේ රැලි අල්ලා වට
බඳිති වරල පීරා ලේඩිති කැට
ලසින් වළලු අත ලාපු සුබාවට
සිටිති සොකරි ලඳ ගෑනු නුරාවට

කනේ තියන කොල එකකුගෙ බර ඇති
වනේ ලෙසට ඇස කඳුළු පුරාගති
තනේ වඩා මෙන් තුන් රියනක් ඇති
අනේ මෙහෙම අඟනක් කොතනත් නැති