වැදි සෙනඟ රැස්කර
වැදි රජතුමන් මනහර
දුනු හී ගෙන නොහැර
ඒය රකුසන් විලස මහ ගොර

ඉස ඔටුනු බඳිමින
නිල පාටින් බබළන
වැදි සෙනඟ සමගින
ඒය වැදි රජ බලනු විගසින

වැදි රජ සහ පිරිසත් දඩයම් කරනා විලසින
එති අද දැන් මහ වනයේ සැඟවී දඩයම් කරමින
හති වැටිලා බඩගිනි වී කන්න මස් පුළුස්සගෙන
එහි මෙකලා රජ සහ වැදි පිරිස බලනු දැන් විගසින

වැදි රජ : මම ගොස් එනතුරු අපට කෑමට මස් ටිකක් පුළුස්සනු සේවකයිනි.
පිරිස : එසේ කරමි දේවයන් වහන්ස. (වැද්දන් මස් පුළුස්සයි) (මෙතනට මනමේ රජ සහ බිසව පැමිණේ)
බිසව : මගේ බඩගින්න වැඩි නිසා මෙහි නවතිනු රජතුමාණෙනි.
රජ : අන්න පෙනෙන තැන වැද්දෝ මස් පුළුස්සති. තොප ගොස් මස් කෑල්ලක් ඉල්ලාගෙන එනු බිසවුනි.
බිසව : අනේ ස්වාමිනි වැද්දන් ළගට යාමට මට බිය සිතුනි.
රජ : තොප බය නැතිව යාම කරනු, මම මෙතන සිටිමි. (බිසව ගොස් මස් ඉල්ලයි. වැද්දෝ අමු මස් කැටියක් දෙති. බිසව ගෙනත් රජුට දෙයි)
රජ : මේ අමු මස් නොවේද? මම ගෙන ගොස් ඔවුන්ගේ ඔළුවේ ගසා එමි. තොප ඔතන සිටිනු.
රජ : මම මෙම දඹදිවට අග රජ බව තොපි දන්නෙහිද? තොපි මගේ බිසව මස් ඉල්ලූ විට පුච්චපු මස් නොදී අමු මස් දුන්හ. ඒ නිසා තොපි සියල්ල සුන්කර දමමි.