ලලිත කලා (Fine Arts)
මේ නිසා නාට්‍ය කලාවත්, 19 වන සියවසේ අලුතින් එක් වූ ඡායාරූප හා චිත්‍රපට කලාවත් ලලිත කලාවක් ලෙස පිළිගැනේ. එහෙත් ලලිත කලා බවට පත් වීමට නම් ඊට ආවේණික වූ නිර්ණායකයන් සම්පූර්ණ වී තිබිය යුතුය. සෑම ලලිත කලා කෘතියකම ශාස්ත්‍රිය පදනමක් තිබිය යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස උතුරු ඉන්දියානු රාගධාරි සංගීතය ගත හැකිය.
මෙම සංගීතයේ රාග ක්‍රමය නිර්මාණය වී ඇත්තේ කිසියම් නීති රීති පද්ධතියකට අනුවය. "බිලාවල" නමැති රාගයට ශුද්ධ ස්වර හතම යොදා ගනී. එහි රාග ලක්ෂණ එම රාගයට ආවේණික ලෙස වෙනම පවතී. අනෙකුත් රාග අතරින් "බිලාවල්" හඳුනා ගැනීමට අනන්‍ය වූ ලක්ෂණ ඒ තුළ පවතී. ඒ තුළ බිලාවල් රාගය, ලෝකයේ කුමන රටක භාවිතා කළත් එම රාගයට අයත් අංග ලක්ෂණ වෙනස් නොවේ.
ගුණාත්මක වශයෙන් සලකා බලන කල තම මාධ්‍යය සතු ලක්ෂණ ඉතා ගැඹුරු ලෙස ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් මිනිස් සිතෙහි භාවමය හා විඥානමය අංශ ගැඹුරු හා සියුම් ලෙස විවරණය කෙරෙන කලාව ලලිත කලාව ලෙසින් හැඳින්විය හැකිය.
තවත් සරලව මෙම කාරණය දෙස අපේ අවධානය යොමුකරන විට ලලිත කලාව මිනිසුන්ගේ රස වින්දනය සඳහා නිර්මාණය වූවක් ය. එය හුදෙක් පාරිභෝගික භාණ්ඩයක් නොවේ.
අප එදිනෙදා ව්‍යවහාරික ජීවිතයේ දී පරිහරණය කරන නොයෙකුත් භාණ්ඩ නම් කිරීම සඳහා කලාව යොදා ගෙන තිබේ. ඒවා ව්‍යවහාරික කලාවන් ලෙස අපි නම් කරන්නෙමු. ආහාර ගැනීමට භාවිතා කරන පිඟානට යොදා ඇති කැටයම, ලී අල්මාරියක යොදා ඇති කැටයම් ව්‍යවහාරික කලාවට අයත් වේ. ලලිත කලා වෙන්කර හඳුනා ගැනීම සඳහා ව්‍යවහාරික කලාවන්ට අයත් වන්නේ මොනවාදැයි සොයා බැලිය යුතුය.
ශිල්ප 64