සෙනෙවි : දැන් ඔබට තේරෙනවාද යුද්ධය ඕනෑ කාටද කියලා ...?
කුමාරි : ඇයි ඔබට බැරි යුද්ධයට විරුද්ධව කතා කරන්න...?
සෙනෙවි : බිත්තරේ ගලක හැපුණත් ගල බිත්තරේක හැපුණත් වෙන්නෙ එකම දේ.
කුමාරි : මගේ පියාට ඕනෑ විශාල යටත් විජිත ඇති කර ගන්න. අධිරාජයෙක් වෙන්න.
සෙනෙවි : නෑ ඒකම නෙමේ. වැසියන්ගේ අතීත උරුමයන් අනාගත පරපුරට ආරක්ෂා කරලා තියන්නත් පියතුමාට වුවමනා යි. ඒ එක්කම ජනතාවගේ ජීවිතය වඩා සුඛිත මුදිත...
කුමාරි : (බාධා කරමින්) යුද්ධ කරලා ජීවිතය සැපවත් කරන්න බෑ. මල සිරුරුවලට සැප දෙන්න පුළුවන් ද...?
සෙනෙවි : නුවමනා පැහිච්චකම් වලින් ඔළුව පුරවා ගන්න ගෑනියෙක් එක්ක තර්ක විතර්ක කරන්න මම දන්නෙ නැහැ.
කුමාරි : (තදින්) යන්න එපා යුද්ධයට.
සෙනෙවි : ඔබේ පියාගෙ බලාපොරොත්තු ජයග්‍රහණය කරවන්න මං පොරොන්දු වෙලා ඉන්නෙ. මම ඒ පොරොන්දුව ඉෂ්ඨ කරනවා. ඉන් පස්සේ ඔබව දිනා ගන්න එක මට සුළු දෙයක්.
කුමාරි : යුද්ධයක් දිනා ගන්නවා වගේ ගෑනියෙක් දිනා ගන්න බැහැ. ලේසි නැහැ.
සෙනෙවි : (තමාට) ඔබව දිනා ගන්න හැටි මම දන්නවා. කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන්, හොදින් හෝ නරකින්...(හඬ නගා) ඔබ මට ජයග්‍රහණය පතන්නේ නෑද්ද...?
කුමාරි : (තමාට) කොහොමද මං හිතට විරුද්ධව ඒක කරන්නේ?
සෙනෙවි : හෙට අනිද්ද මරණයට කැප වෙච්ච මිනිහෙක් දිහා බලන්න වගේ ඔබ මා දිහා බලන් ඉන්නේ.
**********************************************************
සේවිකා : (කනගාටුවෙන්) උතුමාණෙනි, දැන් දවස් පහක් වුණා කුමාරි හරියට කෑමක් බීමක් ගන්නේ නැහැ.
පියා : වෛද්‍යවරයා මොකද කියන්නේ....?
සේවිකා : කුමාරි වෛද්‍යවරයා ළඟට යන්න එන්නෙ නෑ
පියා : එහෙම නම් ඇයට අසනීපයක් නැතිව ඇති.
සේවිකා : යුද්ධය නිසා කුමාරි ඉන්නේ හිත් වේදනාවෙන්.
පියා : අපි යුද්ධයෙන් ජය ලබන බව ඇය දන්නේ නැද්ද..?
සේවිකා : උතුමාණෙනි, සමාවෙන්න. මිනිස් ඝාතනයක් කරලා ලබන ජය කුමාරි හෙළා දකිනවා.
පියා : කුමාරි තාම දැරියක්. නුඹ ඇයට කරුණු පැහැදිලි කරලා දෙන්න ඕනෑ. ලෝකය ගැන ඇගේ දැනීම බොහොම ටිකයි.
සේවිකා : උතුමාණෙනි, කුමාරි අප හිතන විදිහෙ ළා බාල බොළඳ තරුණියක් නෙමේ.
පියා : එහෙම නම් ඒක ආඩම්බරට කාරණයක්. ගිහින් ඇයට කියාපන් මම ඇය බලන්න එනව කියලා.
******************************************************
කුමාරි : (තරහෙන්) සේවිකා මොකටද පියාණන්ට මං ගැන කියන්න ගියේ...?
සේවිකා : නොකියා ඉන්නෙ කොහොමද...?
සේවිකා : (කරුණාවෙන්) කුමාරි මං කියන දේ ටිකක් අහන්න. ලෝකයේ වැඩි දෙනා හිතන විදිහට හිතන්න පුරුදු වෙන්න.
සේවිකා : හොඳයි එහෙම නම් මම ඇත්ත පහදලා නොදී කට වහ ගන්නම්....අන්න කුමාරිගෙ පියතුමා එනවා. එකටෙක කියන්න යන්න එපා...පියාණන්ට තරහ එයි.
ශිල්ප 64