අභිනය නාට්‍යයක් ප්‍රේක්ෂකයන් වෙත පැමිණවීමේදී භාවිතා කරනු ලබන මාධ්‍යය අභිනය නම් වේ.
අභිනය සිව් වැදෑරුම්ය. ඒ ආංශික, වාචික, සාත්වික, අහාර්ය යනුවෙනි.
වාචික අභිනය
චරිතවල මුවට නංවන වදන්, සංවාද දෙබස් ගීත ආදියෙන් යුත් අභිනය,වචන මගින් රසය දැනවීම වාචික අභිනයයි. උචිත තාලයකින් හා ස්වරයකින් යුක්තව වචන පරිහරණය කිරීම වාචික අභිනයයි. සංවාද, දෙබස්, ගීත යනාදිය මීට අයත් වේ.
ආහාර්ය අභිනය
තාත්වික
මුහුණෙහි ඇතිවන විලාශයෙන් දහදිය දැමීම, කඳුළු සැලීම ආදියෙන් සිතෙහි හැඟීම් ප්‍රකාශ කිරීම සාත්වික අභිනයයි. ආහාර්ය අභිනය යන්නෙන් ගැනෙන්නේ, වෙස් ගැන්වීමෙන් මණ්ඩල භූෂණාදියෙන් කරන සැරසිල්ලයි. 
මේ සඳහා බෙහෙවින් උපකාර වේ. කොටින්ම කියතොත් නාට්‍යයක චරිත නිරූපණයේදී වැඩිබරක් යෙදෙන්නේ ඉහත කී සතර අභිනයටයි. එමඟින් චරිතයේ බාහිර මෙන්ම අභ්‍යන්තර ලක්ෂණ එළිදැක්වීමට ප්‍රබල පුටුවහලක් ලැබේ.
අත්දැකීම් පරිකල්පනය ආදියද නාට්‍යයක චරිත නිරූපණය
ශිල්ප 64