විවිධ ගුරුකුල තුල සංවර්ධනය වන සිංහල භාශාව විද්වතුන් මණ්ඩලයක් රැස් කර ජාතික අධ්‍යාපන ආයතනයේ පර්යේෂණ අංශය විසින් සම්පාදිත දෙවන සංස්කරණයෙන් උපුටාගත් කොටස් මෙහි දැක්වේ.

සිංහල වර්ණ මාලාව

අ	ආ	ඇ	ඈ	ඉ	ඊ

උ	ඌ	සෘ	සෲ	ඏ	ඐ

එ	ඒ	ඓ	ඔ	ඕ	ඖ

(අ)ං	(අ)ං

ක	ඛ	ග	ඝ	 	ඟ

ච	ඡ	ජ	ඣ	ඤ

ට	ඨ	ඩ	ඪ	ණ	ඬ

ත	ථ	ද	ධ	න	ඳ

ප	ඵ	බ	භ	ම	ඹ

ය	ර	ල	ව

ශ	ෂ	ස	හ	ළ	ෆ

ඏ ඐ යන අකුරු දෙක සාම්ප්රදායික සිංහල වර්ණ මාලාවට අයත් වුව ද නූතන භාවිත නොවේ.

'ෆේල්' 'ෆෑන්' ආදියෙහි යෙදෙන දන්තජ ඕෂ්ඨජ අඝෝෂ ශබ්දය නියෝජනය සඳහා මෙහි යොදා ඇති 'ෆ' යන අක්ෂර රූපය සාම්ප්රදායික සිංහල වර්ණ මාලාවට අයත් නොවූව ද නූතන සිංහලයෙහි භාවිතයෙන් තහවුරු වූවකි.

අර්ධානුනාසික හෙවත් සඤ්ඤක අකුරු සාම්ප්රදායික වර්ණ මාලාවෙහි නොදැක්වෙතත් ගද්‍ය පද්‍ය ග්‍රන්ථවල බහුල ව යෙදේ. 'සිඳත් සඟරාව' හා 'එළු සඳැස් ලකුණ' ද එය පිළිගෙන ඇත. වර්ණ මාලාවේ සම්පූර්ණත්වය සඳහා සඤ්ඤක අකුරු ද එයට ඇතුළත් විය යුතුය. මේ අනුව සිංහල වර්ණ මාලාවේ අකුරු හැටක් වේ.

1.1.4 ශුද්ධ සිංහල නමින් ද හැඳින්වෙන හෙළ බස් හෝඩියට මේ වර්ණ මාලාවෙහි එන අ ආ ඇ ඈ ඉ ඊ උ ඌ එ ඒ ඔ ඕ (අ)ං ක ග ජ ට ඩ ණ ත ද ප බ ම ය ර ල ව ස හ ළ යන වර්ණ පමණක් ඇතුළත් වේ.

1.1.5 වර්ණ මාලාවෙහි ව්යඤ්ජන ශබ්ද ගෙන හැර දක්වන විට උච්චාරණ පහසුව සලකා 'අ' ස්වරය සහිත වූ ව්යඤ්ඤනය ම ගැනීම සම්ප්රදායයි. එහෙයින් ක, ඛ, ග, ඝ ආදියෙහි ගැබ් ව ඇති 'අ' කාරය අත්හැර 'ක්, බ්, ග්, ඝ්' ආදිය පමණක් ව්යඤ්ඤන බව සැලකුව මනාය.

ස්වර ලකුණ හෙවත් පිලි ව්යඤ්ජන ශබ්ද හා සංයෝජනය වී භාවිත කෙරේ. පහත සඳහන් සටහනින් ඒ පිලි හදුනා ගත හැකි ය.

ව්යඤ්ජනය, ස්වරය ආරූඨ වූ පසු,පිල්ල,පිලි නාමය

හා ස්වරය

ක්,ට් 		~  |	හල්පිල්ල

ක්+අ 	ක	-

ක්+ආ	කා	ා	ඇලපිල්ල

ක්+ඇ	කැ	ැ	ඇදය

ක්+ඈ	කෑ	ෑ	දීර්ඝ ඇලය

ක්+ඉ	කි	ි	ඉස්පිල්ල

ක්+ඊ	කී	ී	දීර්ඝ ඉස්පිල්ල

ක්+උ	කු	ු      පාපිල්ල

ක්+ඌ	කු	ු	දීර්ඝ පාපිල්ල

ක්+සෘ	කෘ	ෘ	ගැට ඇලපිල්ල

ක්+සෲ	කෲ	ෲ	ගැට ඇලපිලි දෙක

ක්+එ	කෙ	ෙ	කොම්බුව

ක්+ඒ	කේ	ේ	කොම්බුව සහිත හල්පිල්ල

ක්+ඓ	කෛ	ෛ	කොම්බු දෙක

ක්+ඔ	කො	ො	කොම්බුව සහිත ඇලපිල්ල

ක්+ඕ	කෝ	ෝ	කොම්බුව සහිත හල් ඇලපිල්ල

ක්+ඖ	කෞ	ෞ_	කොම්බුව සහිත ගයනුකිත්ත

වෘඤ්ජන සංයෝගයේ දී ඇතැම් ව්යඤ්ජන නියෝජනය කිරීම සඳහා යොදන සංකේත කීපයක් ද ඇත.

ක්‍ය - යංශය
තර්‍ක - රේපය
ක්‍රමය - රකාරාංශය

ෆඩගෆඩගෆඩභච ෆඩගෆඩගෆඩගෆඩගෆඩගෆඩ
ෆඩගෆඩගෆඩගෆඩ

ෆඩගෆඩගෆඩ
ගෆඩ
ගෆඩ
ගෆඩ
ගෆඩගෆඩ
ග
ෆඩ
ගෆඩ