ඒක වචන නාම පද අගට 'ඕ','හු' යන බහූ වචන ප්‍රත්‍ය හෝ 'ආණ', 'අණ', 'අණි' යන ගෞරවාර්ථ ප්‍රත්‍ය යෙදූවිට සෑදෙන පද උක්‌ත කලවිට සෑදෙන අවසන් පදය බහූ වචන ස්‌වරූපය ගනී.
විදුර පණ්‌ඩිතයෝ පැණය විසඳූහ. - (ඕ ප්‍රත්‍ය)
බොසත්හු අසරණයාට පිහිට වූහ. - (හු ප්‍රත්‍ය)
බුදුපියාණෝ වෙසඟේදී බුදුවූහ.(ආණ ප්‍රත්‍ය)
පියාණෝ දරුවන්ට ධනය රුස්‌ කරති. - (ආණ ප්‍රත්‍ය)
පුතණුවෝ පියානන්ට වැඳ අවසර ගත්හ- (අණු ප්‍රත්‍ය)
මෑණියෝ දර;වන් රැක බලා ගති. - (අණි ප්‍රත්‍ය)
තවුසාණෝ බවුන් වඩති. (ආණ ප්‍රත්‍ය)
එතනට විශ්ණු දෙවියෝ වැඩියහ.
නාම පදයක්‌ සමග වහන්සේ යන පදය උක්‌ත වූ කල ක්‍රියාව ගෞරවාර්ථයේ බහූවචනයක්‌ හෝ සේක කියා යෙදේ.
බුදුන් වහන්සේ කිඹුල්වතට වැඩියහ./වැඩිසේක.
මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ ශ්‍රී ලංකාවට බුදු දහම ගෙන ආ සේක./ගෙන ආහ.
උන් වහන්සේ පිඬුසිඟා වඩිති.
අප්‍රාණ වාචී බහූ වචන හා නාම පද ප්‍රාණවාචී බහූ වචන බවට පත් කිරීම සඳහා
අප්‍රාණ වාචී පදයට 'ඕ', 'හූ' යන ප්‍රාණවාචී බහූ වචන ප්‍රත්‍ය යෙදීමෙන් හැකිවේ.
බෙර නද දෙයි. - බෙරහු නද දෙති.
කුසුම් පිපෙයි. - කුසුම්හු පිපෙති.
ගංගා ගලා බසී. - ගංගාවෝ ගලා බසිති.
තාරකා බබලයි. - තාරකාවෝ බබලත්.
චෛත්‍ය සඳ වතුරින් නැහැවෙයි. - චෛත්‍යහු සඳ වතුරින් නැහැවෙති.
චෛත්‍යයාණෝ සඳ වතුරින් නැහැවූහ/නැහැවුණ සේක.
අරුත්බර පද සකසන්න
පුෂ්ප , පුෂ්පයෝ
වෘක්‌ශලතා, වෘක්‌ශලතාවෝ
පර්වත, පර්වතයෝ
ප්‍රදීප , ප්‍රදීපයෝ
ජලාශ, ජලාශයෝ
නෞකා, නෞකාවෝ
වීථි, වීථිහූ
ශාකා, ශාකාවෝ
යාත්‍රා, යාත්‍රාවෝ
රළ, පෙළ, කැල, ගණ වැනි බහූ අර්ථ පදයක්‌ ප්‍රාණවාචී නාම පදයක්‌ සමගව උක්‌ත වූ විට ක්‍රියාව බහූ වහනයක්‌ වේ.
සිසු කැල පාසැල් යති.
මුවරළ වනයේ දුවති.
අලිරංචුව වැවට එති.
අප්‍රාණවාචී ඒක වචනයක්‌ හො බහූවචන පදයක්‌ උක්‌ත වනවිට ආඛාතය එනම් අවසාන ක්‍රියාව ඒක වචන වේ.
ගෙවල් සුළඟින් වැටෙයි.
තාරකා අහසේ බබලයි.
තාරකාචෝ අහසේ බබලති. (තාරකා ප්‍රාණවාචී කිරීමෙන්)
ශිල්ප 64