එහා මෙහා කැරකෙන මීමැස්‌සන්ගේ පියාපත් පහර ලබමින්, සබය ඇතුළත සුවඳවත් කළ මනහර නිල් මහනෙල් පොකුරු ඉඹිමින්...

එ උන් වෙන් වෙළපා
බඹදත් නිරිඳු සිරිපා
තොසින් කර පිණිපා
වාද දිනමි යි වෙමින් සදපා

විෂ්ණුගේ ආකාරය ගෙනහැර දක්‌වමින් (වෙළපා) හුන් වු, ඒ බඹදත් රජුගේ සිරිමත් දෙපා සතුටින් නැමද වාදයෙන් ජය ගනිමියි අභිමානවත් වෙමින්

ගුත්තිල ඇදුරු සඳ
වීණා වයන ලෙස ඉඳ
පසෙක පනවන ලද
සුදුසු අස්‌නෙක ගොසින් උන් සඳ

ගුත්තිල ඇදුරුතුමා වීණා වාදනය කරණු පිණිස එක්‌ පැත්තක පිළියෙල කර තිබූ ආසනයක්‌ වෙත ගොස්‌ වාඩි වු කල්හි

නො දැන ම තමා බල
සබයට අවුත් නො පැකිල
වැඳ රජු පද කමල
දෙසෙක මූසිලයා ද උන් කල

තමාගේ ශක්‌තියේ තරම නො දැන ම කිසි පැකිලීමක්‌ නැති ව සභාවට පැමිණ රජුගේ පා පියුම් නැමඳ එක්‌ පැත්තක හිඳ ගත් කල්හි....

සිදු වේ මැයි වෙසෙස
මහ බෝසතුන් අදහස
ඉන් සුරපුරෙන් බැස
අවුත් බෝසත්හු දිනවන ලෙස

කර මිණි බරණ රැස්‌
රැසින් සුර සැවු සුවහස්‌
සුරන් සහ සහසැස්‌
නොකර සිටියේ අහස්‌ කුස හිස්‌

මැණික්‌ ආභරණ රාශියෙහි රශ්මියෙන් ලක්‌ෂ ගණන් දේදුනු ඇති කරමින් දෙවියන් සමඟ සක්‌දෙව් අහස්‌ කුස නො හිස්‌ කොට සිටියේ ය.
සැව් - (චාප) දුනු

දෙදෙනම ඉඳ දෙපිට
සව් සත සතන් තුටු කොට
සූර ගදඹුන් ලෙසට
පටන් ගෙන වෙණ ගායනාවට

(ගුරු ගෝල) දෙදෙනා ම දෙපැත්තේ ඉඳ ගෙන හැමදෙනාගේ සිත් සතුටු කරමින්, දිව්‍ය ගාන්ධර්වයන් පරිද්දෙන් වීණා වාදනය කරන්නට ආරම්භ කොට...

නවතා ගිගිරියේ
අසන ලෙස සිත් පිරියේ
කර කන් බිහිරියේ
කරත වෙණ ගායනා සරියේ

ඝෝෂාව (ගිගිරිය) නවත්වා සිතේ කැමැත්තෙන් අසන පරිද්දෙන්, කන් බිහිරි කරවමින් හරි හරියට ගායනාව කරන කල්හි..

අප බෝසතුන් මිස
අනෙකකු නොම අසන ලෙස
සුර රජ සිට අහස
තතක්‌ සිදුවයි කීය එ විගස

සක්‌දෙව් රජ තෙමේ අහසෙහි සිටිමින් අපගේ බෝසතාණන්ට විනා අන් කිසිවකුට නො ඇසෙන පරිද්දෙන් තතක්‌ වහා කඩවයි කීය.

ගුත්තිල මහ සිපී
සක්‌ දෙව් බසින් සැතපී
මින් දිනමැයි දැපී
බමර තත පළමුවෙන් සිඳපී

ගුත්තිල මහා ශිල්පියා, ශක්‍රයාගේ වචනයෙන් සතුටට පැමිණ (මෙයින්) දිනන්නෙමියි යැයි ආඩම්බර ව පළමුවෙන් බමර තත සිඳ දැම්මේ ය.