එකල්හි මහා බෝධිසත්ව තෙමේ ඔහු කෙරේ මෛත්‍රී සිත ඇති කොට බ්‍රහ්මදත්ත රජතුමා (දැක) හමු වී මේ කාරණය සැළ කළේ ය.

 

ස්‌වාමිනි, අපගේ ශිෂ්‍යයා ඔබතුමන්ට සෑම කල්හි සේවය කරනු ඇත. ඔබ තුමාට රුචි වේ. (මැනවයි වැටහේ) නම් දිවි පැවැත්ම පිණිස වැටුප් දෙනු මැනවි.

ඒ බසට එ නරසී
පින්වත ඔබ අතවැසී
තොප වැටුපෙන් නිසී
අඩක්‌ වැටුපට යෙදෙයි පැවසී

ඒ රජතුමා ඒ වචනයට පින්වත තොපගේ ගෝලයා තොපට නියමිත වැටුපෙන් අඩක්‌ වැටුප් ලැබීමට සුදුසු යැයි කී ය.

එ අතවැසි එම සඳ
නරනිඳු පද කමල වැඳ
දොහොත් මුදුනේ බැඳ
කියයි මෙතෙපුල් සිට එ සබ මැද

ඒ ශිෂ්‍යයා එකල්හි රජතුමාගේ පා පියුම් නැමැඳ, දෙ අත් (එක්‌ කොට) මුදුන්හි තබා ගෙන ඒ (රාජ) සභා මධ්‍යයෙහි සිටිමින් මේ වචන පවසයි.

හිමි සඳිනි මෙ  සමේ
බැලුව මුළු දඹදිව මේ
මියුරු වෙණ වැයුමේ
සමව සිටිනෝ අප දෙදෙන මේ

හිමි තුමනි, මේ කාලයෙහි මේ මුළු දඹදිව (පිරික්‌සා) බැලුවත් මිහිරි ලෙස වීණා වාදනය කිරීමෙහි සම ව සිටින්නෝ නම් අපි දෙදෙනා ම ය.

හිමි ඔබ ඉදිරියේ
වැයුවත් වෙණ ඉදිරියේ
සිල්ප එක සරියේ
එයින් දුන මැනවි පඬි සරියේ

හිමියනි, ඔබතුමන් ඉදිරිපිට තරඟයට (ඉදිරියේ) වීනා වාදනය කළත්, (දෙදෙනාගේ ම) ශිල්පය එක සමාන වෙයි. එහෙයින් සමාන ලෙස වැටුප් දුන මැනවි.
ඉදිරියේ - එදිරි ව, තරඟයට

එ අඳ එ නිරිඳු සඳ
මෙ තෙපුල් කීය මන නඳ
දියත දිය දද බැඳ
පසිඳු පිළි ඇඳුරන්ගෙ මන් බිඳ

එකල ඒ රජතුමා සිත් ගන්නා මෙවදන් කී ය. ප්‍රතිවිරුද්ධ සංගීත ආචාර්යවරයන් ගේ මානය බිඳ ලොව ජය කොඩි බැඳ ප්‍රසිද්ධ වූ-
දිය දද - (ජය ද්වජ) දියෙහි දද, ජයක්‌ ලැබූ විට ඒ බැව් පැවසීමට ඔසවන කොඩිය.

මේ ගුත්තිල ඇඳුරු
කෙළෙහි තෝ දැන් තට ගුරු
එ බැවින් තගෙ නිසරු
තෙපුල් කෙලෙසක නොවන්නෙ ද බොරු

මේ ගුත්තිල ඇඳුරුතුමා තෝ දැන් තාගේ ගුරුවරයා කර ගත්තෙහි ය. එහෙයින් තාගේ නිස්‌සාර වු වචන කෙසේ නම් බොරු නොවන්නේ ද?

ඇතත් සිත ආසා
තම දිවි රැකුම් පිණිසා
සිටි මව්පිය ලෙසා
නො කිය බස්‌ ගුරුවරුන් වෙහෙසා

තමාගේ දිවි රැක ගැනීම පිණිස සිත්හි ආශා ඇතත් මව්පියන් මෙන් සිටින ගුරුවරුන්ගේ සිත් රිදෙන වචන නො කියව.

වඩවන දනන් අටී
මොහු ඉදිරියේ බුහුටී
පන්සිළු ද නො සිටී
එයින් තෙල තගෙ තෙපුල් නො වටී

දනන්ගේ (අටි) ආශාව වැඩි කරන (බුහුටි) දක්‌ෂ වු මොහු (මේ ගුත්තිල) ඉදිරියෙහි පඤ්චශිඛයා පවා (විරුද්ධව තරඟයට) නො සිටියි. එහෙයින් තාගේ ඒ වදන් සුදුසු නොවේ.