කාර්මික දියුණුව නිසා ඉතා අධික ප්‍රමාණයෙන්කා ර්මික නිෂ්පාදන නිපදවිය. මෙම නිෂ්පාදන බොහොමයක් සම්පූර්ණයෙන් ම සංශ්ලේෂිත ද්‍රව්‍ය වූ අතර (බහු අවයවක, සමරහර රසායනික ද්‍රව්‍ය, සමහර කෘමිනාශ‍ක ද්‍රව්‍ය) මේවා දිගු කාලයක් පරිසරයට එක්වීම නිසා පාරිසරික සමතුලිතාවට බාධා පැමිණිනු. මෙසේ සිදුවන්නේ මෙම ද්‍රව්‍ය සමඟ ගනුදෙනු කළ හැකි ක්‍රමයක් පරිසරයේ නොතිබුණු බැවිනි.
එසේ ම ඉතා අධික වශයෙන් නිපද වූ සමහර රසායනික ද්‍රව්‍ය පරිසරයට අධි සාන්ද්‍රණයෙන් යුක්තව එක් කරන ලදී. පරිසරයට මේවා සමඟ ගනුදෙනු කරන යාන්ත්‍රණයක් දැනට පැවතිය ද ඉතා අධික ප්‍රමාණයෙන් පරිසරයට එක් වූ කළ එම යාන්ත්‍රණ බිඳවැටීම හෝ අක්‍රිය වීම සිදු විය. යූරියා, ඇමෝනියා, වාෂ්පශීලි කාබනික ද්‍රව්‍ය, බහු ඇරෝමැටික හයිඩ්‍රොකාබන, සල්ෆියුරික් අමිල, සමහර කෘෂිනාශක හා ඖෂධ ආදිය නිදසුන් ලෙස දැක්විය හැකි ය.
එසේ ම ඉතා අධික වශයෙන් නිපද වූ සමහර රසායනික ද්‍රව්‍ය පරිසරයට අධි සාන්ද්‍රණයෙන් යුක්තව එක් කරන ලදී. පරිසරයට මේවා සමඟ ගනුදෙනු කරන යාන්ත්‍රණයක් දැනට පැවතිය ද ඉතා අධික ප්‍රමාණයෙන් පරිසරයට එක් වූ කළ එම යාන්ත්‍රණ බිඳවැටීම හෝ අක්‍රිය වීම සිදු විය. යූරියා, ඇමෝනියා, වාෂ්පශීලි කාබනික ද්‍රව්‍ය, බහු ඇරෝමැටික හයිඩ්‍රොකාබන, සල්ෆියුරික් අමිල, සමහර කෘෂිනාශක හා ඖෂධ ආදිය නිදසුන් ලෙස දැක්විය හැකි ය.
ශිල්ප 64