මීට වසර 20,000 - 40,000 පමණ ඉහත ලංකාවේ ජීවත් වූ බලංගොඩ මානවයා ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රාග් ඓතිහාසික මානවයාට ජීවත්වීමට අවශ්‍ය වූයේ ආහාර පමණී. එය ද, දඩයමේ ගොස් හෝ කෙළින් ම එකතු කර ගත් ශාක හා සත්ත්ව ද්‍රව්‍යයයි. ඔහු ඇඳුම් ඇදි බව වාර්තා වී නැත. ඇඳුම් ඇන්දේ නම් ඒ කොළ අතු හෝ ශාක පොතු වැනි පරිසරයෙන් කෙළින්ම ලබාගත් ද්‍රව්‍ය පමණී. ගින්දර භාවිත කළ බවට සාක්ෂි ඇතත්, ඒ ඉතා සුළු වශයෙනි.
ඔවුහු ගොවිතැන් නොකළහ. නිවාස ලෙස ගල් ගුහා යොදා ගත්හ. ඒවා ද ස්වභාවයේ තිබූ ආකාරයෙන් ම මිස කිසිම වෙනසකට බඳුන් නොකර භාවිත කර තිබුණි. ඔවුහු මියගිය පසු සිරුර කෙළින්ම පරිසරයට එක් වී පරිසරයට උචිත ආකාරයට දිරාපත් විය.
බලංගොඩ මානවකයාගේ ජීවිතය පරිසරයට ම ඒකාබද්ධ වූ පාරිසරික ජීවිතයකි. ඔහුගෙන් පාරිසරික චක්‍රවල සමතුලිතතාවට කිසිදු බලපෑමක් එල්ල නොවුණි. ඔහු කාබන් චක්‍රයේ, නයිට්රජන් චක්‍රයේ ඔක්සිජන් චක්‍රයේ තවත් එක් ජෛව ගෝලීය කොටසකි.
ඔවුහු ගොවිතැන් නොකළහ. නිවාස ලෙස ගල් ගුහා යොදා ගත්හ. ඒවා ද ස්වභාවයේ තිබූ ආකාරයෙන් ම මිස කිසිම වෙනසකට බඳුන් නොකර භාවිත කර තිබුණි. ඔවුහු මියගිය පසු සිරුර කෙළින්ම පරිසරයට එක් වී පරිසරයට උචිත ආකාරයට දිරාපත් විය.
බලංගොඩ මානවකයාගේ ජීවිතය පරිසරයට ම ඒකාබද්ධ වූ පාරිසරික ජීවිතයකි. ඔහුගෙන් පාරිසරික චක්‍රවල සමතුලිතතාවට කිසිදු බලපෑමක් එල්ල නොවුණි. ඔහු කාබන් චක්‍රයේ, නයිට්රජන් චක්‍රයේ ඔක්සිජන් චක්‍රයේ තවත් එක් ජෛව ගෝලීය කොටසකි.
ශිල්ප 64